Ψηφιακός Πολιτιστικός Τουρισμός: Επαναπροσδιορίζοντας την εμπειρία του επισκέπτη σε πολιτιστικά αξιοθέατα, μουσεία και αρχιτεκτονικά μνημεία στην εποχή της διάχυτης πληροφόρησης

Παρότι δημοσιευμένο το 2011, το παρόν άρθρο σχολιάζει ένα επίκαιρο θέμα το οποίο αφορά στις σύγχρονες τεχνολογικές τάσεις και στη σχέση τους με την πολιτιστική κληρονομιά και τον τουρισμό. 

Το πρόσφατο φαινόμενο της ψηφιοποίησης πολιτιστικού αποθέματος διευρύνει τις δυνατότητες δραστηριοποίησης πολιτιστικών οργανισμών όπως μουσείων και αξιοθέατων σε σχέση με την αγορά του πολιτιστικού τουρισμού. 

Οι καταναλωτές/επισκέπτες εξοικειώνονται με τη δυναμική της διάχυτης πληροφόρησης και αναζητούν νέου είδους προσωπικές και ολοκληρωμένες εμπειρίες που ενσωματώνουν στάδια πριν και μετά της φυσικής επίσκεψης. Σε αυτές τις εμπειρίες ο επισκέπτης/καταναλωτής εμπλέκεται ενεργά μέσω της χρήσης μέσων κοινωνικής δικτύωσης και έξυπνων συσκευών κινητής τεχνολογίας (mobile technology). Τα μουσεία θεωρούνται ένα γόνιμο οικοσύστημα, που μπορούν να υποστηρίξουν τέτοιου είδους εμπειρίες, προωθώντας την in situ εξερεύνηση και ανακάλυψη μέσω ψηφιακών και φυσικών δράσεων.

Ο όρος "Web 2.0", ο οποίος συνεπάγεται τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τον διαμοιρασμό της πληροφορίας, παρουσιάζει μία μοναδική ευκαιρία για τους πολιτιστικούς οργανισμούς και για τις τοπικές αρχές: Μέσω των πληροφοριών που διαμοιράζονται στα κοινωνικά δίκτυα οι παραπάνω οργανισμοί μπορούν να εντοπίσουν τις προτιμήσεις των επισκεπτών τους και να δημιουργήσουν δράσεις ώστε να ικανοποιήσουν τις ανάγκες τους. 

Στην εποχή της διάχυτης πληροφόρησης, το περιεχόμενο που δημιουργεί και δημοσιεύει ο κάθε χρήστης ενσωματώνεται στα φυσικά αντικείμενα και έργα τέχνης και έτσι επαναπροσδιορίζει την εμπειρία του επισκέπτη σε πολιτιστικά αξιοθέατα. 

Οι πολιτιστικοί οργανισμοί πρέπει να γνωρίσουν και να χαρτογραφήσουν το νέο κοινό του που έχει αμιγώς ψηφιακές προτιμήσεις (digital native) αλλά και το, μεγαλύτερο ηλικιακά, κοινό που παρουσιάζει σαφή προτίμηση στα ψηφιακά μέσα.

Τα σχόλια, οι κριτικές και άλλου είδους πληροφορίες που δημιουργούνται από μεμονωμένα άτομα διοχετεύονται δυναμικά σε μία νέα τεχνολογική τάση που είναι γνωστή με τους όρους "σημασιολογικός ιστός" ή "Web 3.0". Το Web 3.0 αντιπροσωπεύει τη μετατόπιση του ενδιαφέροντος σε ένα κόσμο με ψηφιακά επαυξημένη πολιτιστική κληρονομία, όπου ειδικά μηχανήματα και κοινωνικά ψηφιακά μέσα παρακολουθούν την συμπεριφορά και τις προτιμήσεις του σύγχρονου καταναλωτή. 

Τα προαναφερθέντα τεχνολογικά επιτεύγματα ενισχύουν δομικές αρχές του πολιτιστικού τουρισμού, όπως τις διαδικασίες της εκπαίδευσης και της ανακάλυψης. Σε αυτό το σημείο, υπογραμμίζεται ο καταλυτικός ρόλος των μουσείων που έχουν τη δυνατότητα να υποστηρίξουν και να σχεδιάσουν τέτοιου είδους εμπειρίες, προωθώντας την on-site εξερεύνηση και ανακάλυψη μέσω ψηφιακών και φυσικών δράσεων. Tο άρθρο αυτό επιχειρεί να παρακινήσει τους πολιτιστικούς οργανισμούς και τις τοπικές διαχειριστικές αρχές να αποκτήσουν ένα κοινωνικό πρόσωπο και να αναγνωρίσουν τη σημασία των δυναμικών τεχνολογικών τάσεων (Web 2.0, Web 3.0) που επιτάσσει η σύγχρονη κοινωνία.

Πηγή: http://complexity.io/Publications/chng-PervasiveCompWeb3Tourism-echng.pdf